Chińczycy produkuja na Białorusi

Chińczycy produkuja na Białorusi

Na Białorusi udało się zbudować model gospodarki, w którym nie tylko zachowano duże zakłady przemysłowe, ale zmodernizowano większą część przemysłu dla produkcji bardziej nowoczesnych towarów, bez redukcji miejsc pracy (oficjalne bezrobocie wynosi 1,6%).Struktura białoruskiej...

Struktura białoruskiej gospodarki jest bardzo podobna do modelu gospodarek funkcjonujących w wielu małych i średnich państwach europejskich. Około 35% zajmuje przemysł (w którym 30% przypada na budowę maszyn), rolnictwo zajmuje 14% oraz usługi 51%. Dzięki zróżnicowanej strukturze gospodarki Białoruś mogłaby być jednym z najstabilniejszych ekonomicznie krajów powstałych po rozpadzie Związku Radzieckiego. Pod względem rozwoju gospodarczego Białoruś była uważana za jedną z najlepiej rozwiniętych republik radzieckich. Po rozpadzie Związku Radzieckiego w 1991 roku gospodarka białoruska przeżyła okres silnej recesji. W roku 1996 regres został powstrzymany i rozpoczął się okres wzrostu gospodarczego. Poziom PKB z 1990 roku przekroczony został na Białorusi już na początku lat 2000.

Gospodarka

Niestety, kraj ten postrzegany jest jako najbiedniejsze państwo europejskie (PKB w 2013 r. – 149,1 mld dolarów, PKB per capita 15 753 dolarów, średnie zarobki wynoszą 4 888 300 rubli (1818 zł) albo 563 dolary według danych Międzynarodowego Funduszu Walutowego). Rok wcześniej dane w stosunku do PKB wynosiły odpowiednio: 71,71 mld dolarów oraz 7577 dolarów. Średni roczny wzrost PKB waha się w granicach 8-9%. Sektor państwowy wytwarza około 80% PKB. Główną gałęzią przemysłu jest przetwórstwo surowców mineralnych. W Soligorsku produkuje się nawozy potasowe, w Nowopołocku i Moserze znajdują się rafinerie ropy naftowej (własnej i importowanej), a w Grodnie zakłady wytwarzające nawozy azotowe. Do podstawowych gałęzi przemysłu należy zaliczyć przemysł drzewny (Homel, Bobrujsk), spożywczy (głównie mięsny, mleczny, spirytusowy i browarniczy) i tekstylny. Dużą rolę odgrywa też przemysł maszynowy (Mińsk, Mohylew, Mołodeczno). Ta gałąź przemysłu wytwarza maszyny, narzędzia, pojazdy mechaniczne (głownie traktory, wagony kolejowe, samochody ciężarowe, maszyny rolnicze, trolejbusy, przyczepy i naczepy). Mińska Fabryka Traktorów jest jednym z ośmiu największych producentów traktorów na świecie. Jej wyroby są eksportowane do wielu krajów świata, jednak największymi odbiorcami są kraje WNP i wiele krajów Azji. To samo dotyczy BelAZ’a – produkującego samochody ciężarowe na eksport.

Udział inwestycji zagranicznych w PKB Białorusi wynosi około 25%

Przemysł maszynowy dostarcza również sprzęt elektrotechniczny i inne artykuły powszechnego użytku, głównie na rynek wewnętrzny. Obecnie sektor przemysłowy zatrudnia 70% krajowej siły roboczej.

Przemysł samochodowy

Produkcja samochodów na Białorusi ma swoje początki w latach 40-tych ubiegłego wieku. Powstały wówczas duże zakłady produkujące głównie samochody ciężarowe na potrzeby odbudowy kraju po zniszczeniach wojennych. Do największych znanych zakładów produkujących środki transportu należy zaliczyć: BiełAZ (Białoruskie Zakłady Motoryzacyjne); MAZ (Mińskie Zakłady Motoryzacyjne) oraz BATE (Borysowskie Zakłady Samochodowe i Traktorowych Urządzeń Elektrycznych). W pierwszym z wymienionych zakładów produkowane są głównie pojazdy budowlane i dla rolnictwa. Przedsiębiorstwo MAZ specjalizuje się w produkcji samochodów ciężarowych, autobusów (w połowie lat 90-tych XX wieku na licencji Neoplana), trolejbusów, przyczep i naczep. Firma Neoplan została przejęta przez koncern MAN i funkcjonuje pod nazwą Neoman. Z kolei BATE to miejsce produkcji m.in. nielicznych egzemplarzy samochodów osobowych.

Samochody są jednym z głównych artykułów zarówno eksportowych, jak i importowych przemysłu motoryzacyjnego Białorusi. Zapotrzebowanie na samochody ciężarowe rośnie tam bardzo szybko, gdyż ten środek transportu gwarantuje nie tylko pożądaną szybkość usług przewozowych, ale też niezbędną elastyczność i terminowość w miarę rozwoju nowoczesnej sieci drogowej. Popyt na samochody osobowe wynika z jednej strony z niskiego poziomu produkcji krajowej, jak również z faktu, że są one traktowane jako artykuły luksusowe, które możliwe są do nabycia jedynie w drodze importu zarówno samochodów nowych, jak i używanych.

Obecnie sektor przemysłowy zatrudnia 70% krajowej siły roboczej

Z oficjalnych statystyk wynika, że na Białorusi zarejestrowanych jest ponad 2,7 mln samochodów osobowych (z tego ok. 4% w przedsiębiorstwach państwowych). Flota pojazdów osobowych jest bardzo zróżnicowana co do marek i modeli, stanu technicznego, jak i wieku. Warto zauważyć fakt, iż mimo szeregu zmian społecznych zauważalny jest bardzo niski współczynnik motoryzacji (liczba samochodów osobowych na 1000 mieszkańców), który wynosi jedynie 280.

Dążąc do ograniczenia wydatków na import gotowych samochodów, rząd Białorusi zezwala przedsiębiorstwom zagranicznym na budowę na swym terenie, w specjalnych strefach, zakładów montażu samochodów. Dla zagranicznych inwestorów na Białorusi działają Wolne Strefy Ekonomiczne (WSE) z symbolicznymi, ulgowymi podatkami i bez opłat celnych. Na Białorusi jest 6 WSE: „Brześć’, „Witebsk”, Homel-Raton”, „Grodnoinvest”, „Mińsk” i „Mohylew”. Na mocy tzw. umów założycielskich import części samochodowych jest najczęściej zwolniony od opłat celnych i przywozowych, podczas gdy import gotowych samochodów podlega wysokim opłatom celnym i podatkom.

Gospodarka białoruska wspierana jest przez szereg inwestycji zagranicznych pochodzących nie tylko z Europy, ale również ze Stanów Zjednoczonych i Azji (np. Iran i Chiny). Kraje te lokują swój kapitał na terytorium Białorusi głównie w branżę motoryzacyjną, a przede wszystkim w produkcję samochodów osobowych. W 2012 roku wielkość BIZ (Bezpośrednich Inwestycji Zagranicznych) na Białorusi wyniosła 956,5 mln dolarów, z czego inwestycje w przemysł wyniosły 264,4 mln dolarów, a w transport 37,7 mln dolarów. Udział inwestycji zagranicznych w PKB Białorusi wynosi około 25%.

Białorusko-chińska współpraca

Otwarcie gospodarki białoruskiej na inwestycje zagraniczne nasila tendencje do udzielania protekcji powstającemu nowoczesnemu przemysłowi motoryzacyjnemu poprzez wprowadzanie kontyngentów lub zakazu importu gotowych samochodów. W tych warunkach budowa zakładów montażowych przynosi obcym koncernom nie tylko zmniejszenie własnych, ale niekiedy wręcz zapewnia im wyłączność na rynku. Innym rozwiązaniem jest dzierżawienie linii montażowych do produkcji samochodów. Może to być rozwiązanie docelowe lub tymczasowe do czasu wybudowania zakładu (montowni) samochodów. Przykładem takiego rozwiązania jest białorusko-chiński model współpracy w zakresie branży motoryzacyjnej. Aktualnie Chińczycy finansują na Białorusi 20 dużych projektów o docelowej wartości 16 mld dolarów.

W 2013 roku białorusko-chińska spółka BielGee (powołana do życia na początku grudnia 2011 r.) rozpoczęła produkcję samochodów marki Geely. Montaż odbywa się metodą głównie ręczną w dzierżawionych pomieszczeniach zakładów BATE w Borysowie. Spółka zatrudnia 57 osób. Jej głównymi udziałowcami są białoruskie zakłady BiełAZ (50% akcji), chiński koncern Zhejiang Geely Holding Group Co. Ltd. (32,5% akcji) oraz białorusko-chińska firma Sojuzawtotechnołogii produkująca części zamienne (17,5% akcji). Zhejiang Geely Holding Group Co. Ltd. jest właścicielem 5 marek: Emgrand, Gleagle, Englan, Geely oraz Volvo (zakup tej szwedzkiej marki od amerykańskiego koncernu Ford Motor Company został sfinalizowany w 2010 r. za cenę 1,8 mld dolarów).

W 2013 roku wyprodukowano 10 tys. sedanów średniej klasy. Część produkcji trafiła na rynek wewnętrzny, część na eksport. Cena jednostkowa samochodu wynosiła około 13 tys. dolarów. W planach produkcyjnych na 2014 rok przewiduje się zwiększenie poziomu produkcji do 60 tys. samochodów. Głównym produktem w 2014 roku będą modele: Geely SC7, Geely SC5, Geely Emgrand EX7 oraz Geely SC Cross.

W 2013 roku białorusko-chińska spółka BielGee (powołana do życia na początku grudnia 2011 r.) rozpoczęła produkcję samochodów marki Geely

W planach dalszej współpracy z Chińczykami, która przez władze Białorusi traktowana jest priorytetowo, jest budowa w okolicach Borysowa nowych zakładów montażowych z docelową produkcją 120 tys. samochodów rocznie, z napędem spełniającym wymagania normy Euro IV. Koszt inwestycji szacowany jest na około 250 mln dolarów. Ogółem w ten projekt motoryzacyjny Chińczycy zamierzają zainwestować 500 mln dolarów. Pod koniec 2012 roku Chiny udzieliły Białorusi kolejnego kredytu w wysokości 1 mld dolarów. Nowe zakłady zostaną wybudowane do końca 2015 roku i będą docelowo zatrudniać 3000 pracowników.

Kolejnymi przykładami współpracy w zakresie inwestycji motoryzacyjnych znanych firm światowych na Białorusi jest porozumienie ramowe między koncernem General Motors oraz białorusko-brytyjską spółką Unison, dotyczące montażu Opla Corsy (być może również wytwarzania samochodów marki Chevrolet). Produkcja 4-7 tys. egzemplarzy ma mieć swój początek w 2014 roku. Unison do tej pory montował na Białorusi samochody takich marek jak Ford, KIA. Od 1997 roku spółka Ford Union montuje w zakładach w Obchak (obwód Mińsk) samochody Ford Escort. Kolejna spółka IPKO Iran od 2007 roku montuje samochody Samand bazujące na francuskim modelu Peugeot 405.

Przyspieszony rozwój przemysłu samochodowego w krajach względnie ubogich jest często krytykowany przez wielu ekonomistów. Uważają oni, że uznanie przemysłu samochodowego za jedną z priorytetowych gałęzi gospodarki jest poważnym błędem. Obrońcy takiej polityki wskazują natomiast na dynamizujący i stymulujący wpływ przemysłu samochodowego na inne gałęzie gospodarki.

Poleć ten artykuł:

Polecamy